هرگز برای تدریس روی صندلی یا منبر ننشست، دلنوشته آیت الله عابدی برای حضرت آیت الله انصاری شیرازی

5
1358
۳.۵
(۶)

بسم الله الرحمن الرحیم

منش آیت الله انصاری شیرازی

سیزدهم دیماه اولین سالگرد عارف متالّه استاد یحیی انصاری شیرازی است…

خواندن یادداشت زیبای آیت الله عابدی درباره ی ایشان این روزها لطف خاصی دارد….

با ذکر صلوات و ختم فاتحه برای روح بلند ایشان این نوشته را مطالعه بفرمایید:

بسمه تعالی

چند نکته در زندگی مرد دوران

آیت الله انصاری شیرازی در اوان جوانی

فقیه الفلاسفه و فیلسوف الفقهاء، آیة الحق، عارف واصل و عالم عامل حضرت آیة الله شیخ یحیی انصاری شیرازی اعجوبه ایی شگفت و از نوادر روزگار و فریده دهر و حجة خداوند بر عالمان و عابدان بود.

۱- آیة الله انصاری شیرازی نه تنها هرگز قدمی برای بزرگ شدن و مطرح شدن نام و آوازه خود بر نداشت بلکه هرگز سر سوزنی کبر، غرور و عُجب نداشت. قرآن کریم می فرماید: « دار آخرت را برای کسانی قرار داده ایم که اراده بزرگی و برتری روی زمین ندارند» و بدین جهت باید گفت وی در آخرت بسیار بزرگ و عظیم الشأن است گرچه  در دنیا با خمود و گم نامی زندگی کرد و همیشه به هر طریق ممکن تلاش می کرد که نام و نشان و عکس و تصویر و فیلمی از او گرفته نشده و معروف نگردد. آری «پوریای ولی» وقتی در مسابقه کشتی مقاومت نکرد و زمین خورد، مردم و تماشاچیان و اهل دنیا رقیب و طرف مقابل را تمجید کردند اما ملائکه الهی پوریای ولی را ستایش کرده و بزرگ و برنده اش شمردند. آیة الله انصاری نزد خاک نشینان شهرتی نداشت اما نزد عرشیان و جبروتیان و ساکنان عالم قدس مقامی بس رفیع داشت.

۲- او مصداق حدیث شریف «من یذکرکم الله رؤیته» بود. عیسی بن مریم علیه السلام فرمود: با کسی بنشینید که همنشینی با او شما را به یاد خدا بیاندازد.

۳- فقدان او نیز ثلمه و رخنه ای بود برای اسلام و حوزه علمیه که حقیقتاً این ضایعه با چیزی جبران نمی شود

۴- درد دین و دلسوزی برای مقدسات و بویژه تعصب مقدس او نسبت به لباس روحانیت و ارزش های حوزه چنان بود که وقتی یکی از مدعیان روشنفکری که در دوران قبل از انقلاب با سخنرانیهای خود گاهی به تضعیف روحانیت یا کتابهای دعا و مقدسات دینی می پرداخت، آیة الله انصاری شیرازی در غالب درسها و سخنرانیها و جلسات خود به نقد افکار سست آن مدعیان روشنفکری می پرداخت. و در این زمینه تلاشی خستگی ناپذیر داشت و متحمّل آسیب های فراوانی نیز گردید.

۵- وی نسبت به حضرت امام خمینی، مقام معظم رهبری، شهید مطهری و علامه طباطبائی علاقه ایی غیرقابل توصیف داشت و نیز اظهار می نمود، لقب «استاد شهید شیعه» و «فقیه الفلاسفه و فیلسوف الفقهاء» از اصطلاحات خاص آیة الله انصاری بود که نسبت به شیهد مطهری همیشه بکار می برد. همیشه از امام خمینی با عنوان «حضرت آیة الله العظمی نایب الامام خمینی» و یا «حضرت نایب الامام، آیه الله العظمی خمینی قدس سرّه القدوسی» یاد می کرد. و واقعاً وجودش در وجود امام ذوب شده بود. در زمان ستم شاهی که کمتر کسی جرأت می کرد نام امام خمینی را بر سر زبان آورد او در سخنرانی های خود از امام خمینی با عظمت و تمجید ویژه یاد می کرد

۶- در دوران دفاع مقدس، با اینکه بسیاری از ایام تشییع جنازه شهداء بود و غالباً شهداء را در بعد از ظهر تشییع می نمودند و درس «شرح منظومه» آیة الله انصاری ساعت ۳ بعد از ظهر در حسینیه ارک و مقارن با تشییع جنازه شهداء بود ایشان مقید بودند که حتماً درس را تعطیل و خودشان در مراسم تشییع و نماز و تدفین شهداء شرکت نمایند.

۷- معمولاً آیة الله انصاری شیرازی نمازهای خود را به جماعت آنهم یا نماز آیة الله بهجت یا نماز آیة الله افتخاری در مدرسه آیة الله  گلپایگانی می خواند. و در سالهایی که آیة الله گلپایگانی نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را در مسجد حسین آباد بازار اقامه می نمودند آیة الله انصاری در آن جا برای جماعت خواندن حاضر می شد.

۸- فروتنی ، تواضع، مدارا ، پرهیز از جدل و خودنمائی در بحث، مهمترین ویژگی این مرد بزرگ بود. او با اینکه در تدریس علوم عقلی در حدّی بود که از بهترین مدرسان «اسفار» و در تدریس عرفان به تدریس «مصباح الانس» اشتغال داشت اما دست شاگردان خود را می بوسید و برای طلاب مبتدی سال اول به نانوائی سنگکی رفته و نان تهیه کرده و درب حجره آنان تحویل می داد.

۹- گریه های این عالم بزرگ را مگو و مپرس که قابل بیان نیست.

۱۰- در ادب و شعر تقریباً تمامی اشعار منظومه جامی سبزواری را حفظ بود و تسلط فراوانی بر مثنوی مولانا و حتی دیوان پروین اعتصامی و حافظ و … داشت و آنها را فراوان می خواند

۱۱- دلدادگی به اهل بیت علیهم السلام و تسلیم محض بودن نسبت به آنان و آغاز نمودن هر روز درس خود را با حدیثی از کلمات معصومین علیهم السلام خود حدیثی طولانی می طلبد.

۱۲- نسبت به تمامی مراجع معظم تقلید و بلکه همۀ علمای حوزه اعم از گذشته و حاضر و چه آنانکه در ایران هستند یا خارج ایران سر سپردگی خاصی داشته و همیشه از آنان با عظمت یاد می کرد . هرگز نشد که کوچکترین گلایه یا اعتراضی را نسبت به کسی از آنان روا بدارد

۱۳- سر درس برای آنکه مبادا به جدل کشیده شود هر کس سؤالی می نمود کاملاً به حرف او گوش فرا داده و سپس با کمال ادب پاسخ می داد و سپس می فرمود من فقط می خواهم این عبارت را اضاف کنم. و دیگر ادامه نمی داد. هرگز سر درس روی صندلی یا منبر یا حتی پله اول منبر ننشست با اینکه شاید سیصد نفر در محضر او بودند ولی روی زمین جلوی منبر می نشست و هرگز سر مبارک خود را بلند نمی کرد و به احدی نگاه نمی کرد. برای آنکه وقتی به درس تشریف می آورد کسی جلوی پای او بلند نشود همیشه مقداری زودتر می آمد که هنوز طلبه ها نیامده باشند، و پس از درس نیز با تأخیر از جلسه خارج می شد که باز طلبه ها بیرون رفته باشند و کسی برای او بلند نشود.

آیت الله انصاری شیرازی در جوار مقام معظم رهبری

۱۴- در یک کلمه باید گفت آیت الله انصاری شیرازی مجسمه تقوی و تدین و علم و معرفت بود. و بحق وی فرشته ایی بود که روی این زمین چند صباحی زندگی کرد و دوباره به جایگاه خود رفت.

عاش سعیداً و مات سعیداً

احمد عابدی

منبع:

یاددشت آیت الله عابدی در مورد استاد یحیی انصاری شیرازی

این مطلب رو پسندیدید؟

برای امتیازدهی روی یک ستاره کلیک فرمایید

میانگین امتیاز ۳.۵ / ۵. تعداد رای: ۶

هنوز این مطلب امتیادهی نشده. شما می تونید اولین نفر باشید!

اشتراک در
اطلاع از
guest
5 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
پاسخ:
پاسخ:
۱۳۹۴-۱۰-۱۰ ۶:۲۸ بعد از ظهر

سلام علیکم با تشکر از تذکر شما دوست عزیز به نظر میرسد منظور نویسنده این یادداشت -آیت الله عابدی- بیان میزان تواضع آیت الله شیرازی بوده باشد. در ضمن سایر ویژگی های بارز ایشان از جمله ولایت مداری و تواضع در مقابل طلاب جوان و … نیز بیان شده است. همچنین توجه کنید که به نظر نمیرسد منظور نویسنده این بوده است که ننشستن بر روی صندلی حجیت دارد بلکه فقط قصد بیان شدت تواضع ایشان را داشته اند. در نهایت هم باید بگوییم که جهت گیری طلاب مدرسه معصومیه با توجه و دقت در وزن دهی ایشان به مطالب… بیشتر بخوانید

میثم
میثم
۱۳۹۴-۱۰-۱۰ ۴:۰۸ بعد از ظهر

سلام . خب سر درس تکیه نداده اند که چه ؟ بنده واقعا نمیفهمم چرا باید به یکسری از کارهای من درآوردی حجیت بدیم ، براش تقدس ایجاد کنیم و به جای اینکه خط قرمزهای اصلی و واقعی را از کمرنگ شدن حفظ کنیم یکسری از این امور مزخرفه رو هی پررنگ تر میکنیم . لذا میبینیم طلاب روز به روز بیشتر از متن به حاشیه میرن.این ها کمال نیست حضرات طلاب معصومیه. کمال نیتست این قدر دین رو فربه نکنید و به دین شاخ و برگ بی جا ندید . ثمره این همه خط قرمز ایجاد کردن برای طلاب… بیشتر بخوانید

میثم
میثم
۱۳۹۴-۱۰-۱۱ ۶:۲۴ بعد از ظهر

سلام . اولا بنده هم متوجه بودم که ایشان چرا این مطلب را گفته اند و در مقام بیان چه مطلبی هستند (بیان تواضع آیت الله). حرف این است که این تواضع تصنعی برای طلاب خط قرمز ایجاد میکند خط قرمزهای اخلاقی  که نهایتا به وسواس فکری ختم خواهد شد الحمدلله سال ها طلب بوده ایم و این وسواس ها رو از طرف عده کثیری از طلاب فرهیخته دیده ایم تا جایی که در برخی مدارس بر سر ساعت بستن یا نبستن طلبه ای کلی جنجال به پا میشد و نهایتا این مساله با ذکر این جمله که آیت الله… بیشتر بخوانید

محسن بهرامی
۱۳۹۴-۱۰-۱۱ ۹:۰۹ بعد از ظهر

سلام علیکممشخص است که انسانی که بر اساس روایات با سوء ظن به نفس خود می نگرد نشستن بر سر صندلی را که نفس از آن لذت می برد حمل بر علوطلبی نفس می نماید و از آن حذر می کند…امام راحل عظیم الشان نیز این ویژگی را داشتند که بر روی زمین می نشستند و این زمین نشینی از سیره ی پیامبر اکرم و ائمه ی معصومین علیهم السلام نیز قابل برداشت است… https://www.google.com/search?q=%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85+%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C+%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86+%D9%85%DB%8C+%D9%86%D8%B4%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF+%D8%AF%D8%B1%D8%B3+%D9%85%D9%86%D8%A8%D8%B1&ie=utf-8&oe=utf-8 افرادی که با خواندن سیره اهل علم و معرفت اسلامی انس دارند می دانند که این زمین نشینی امری رایج میان علماست نه یک استنباط… بیشتر بخوانید

عبدالله
عبدالله
۱۳۹۴-۱۰-۱۳ ۸:۵۸ قبل از ظهر
سلام به دوست خوبمون آقا میثم

به نظر اصلا اعصاب نداریا…
صحبتای آقای عابدی تو حوزه بسیار رایجه و همه هم از اونا مفهوم تواضع و فروتنی رو خوب می فهمن. تواضع در هر جا و مکانی روش خاص خودشو داره. مثلا شما هیج موقع برا تواضع جلوی استادت تحت الحنک باز نمی کنی… تو نماز باز میکنی… 
به نظرم این حرفا، حرفای یه طلبه نباشه. مخصوصا از اسلوب نوشتار شما معلومه که تحت تاثیر  برخی روشنفکران بیرون حوزه و بلکه دین هستید… 
ببخشید سرتونو درد آوردم…